“Nobody’s perfect” moet vast een vintage uitspraak zijn van een bekende hollywoodster in een kaskraker uit de jaren 50, maar ik kan er helaas niet achter komen van wie. Wikipedia vermeld uitsluitend dat het de titel van een liedje is van Jesse J uit 2011, maar ik zweer dat deze tekst historisch is en dat Jesse J hem gejat heeft. Maar goed als niemand perfect is, waarom zou ik dan iets willen verbeterenJ? Maar zoals alle vrouwen ben ik aardig perfectionistisch ingesteld en dus, met 2015 op de stoep wordt het tijd eens te kijken of er nog verbeterpuntjes zijn in mijn leven. En helaas dat zijn er heel wat maar ik zal me beperken tot de kledingkast, wel zo overzichtelijk. En je weet, een opgeruimd huis geeft een opgeruimd hoofd. Dus laten we eens klein beginnen.
Het is een aardig rijtje geworden maar misschien heeft een ander er ook wat aan.
1. Mijn vintage kledingkast uitmesten
Ik trof kledingstukken maat 38 in mijn kast. Leuke topjes, schattige bloesjes en prachtige jurken waaronder een zeer mooie, zijde vintage trouwjurk. Weg ermee. Ik heb al jaren maat 40, 42 en soms zelfs meer.
2. Iets nieuws erin, iets vintage eruit
Iedere keer dat ik nu iets nieuws ga kopen, of het nu sokken zijn of lingerie of een nieuw handtasjes of schoenen, moet er iets anders wijken. Hup naar de kringloop, het goede doel of een buurvrouw die nog wel rondhuppelt in maatje 38. Natuurlijk haar tijd komt nog wel. Ze is tien jaar jonger dan ik, denk ik gniffelend.
3. Iets vintage erin, iets nieuws eruit
Niet alle aankopen hoeven nieuw te zijn, bovendien krijg ik ook nog wel eens iets, alhoewel niet zo vaak meer als vroeger. Ook dan mag ik alleen “ja” tegen mezelf zeggen als ik het echt nodig heb en ook dan moet er iets wijken. In dit geval waarschijnlijk iets nieuws (mag een miskoop zijn van mezelf) voor iets ouds, ik bedoel natuurlijk een rete chic vintage jurkje, pakje of jumpsuit.
4. Gaan voor vintagekwaliteit in plaats van kwantiteit
Hoeveel jurken, jassen, jacks, shirts, rokjes en panty’s heeft een mens eigenlijk nodig? Ik moet altijd denken aan de tekst van Herman van Veen als ie zijn jeugdvriendin tegen komt die gezwicht is voor een kerel met poen omdat ze zo gek was op allerlei mooie en vooral dure spulletjes en lingerie: “Zeg aal, en waar laat je al die zooi dan? Heeft hij een pakhuis voor je aangeschaft?”
5. Mijn eigen vintage stijl
Wat vind ik nou eigenlijk mooi en waarom? Vaak mijmer ik over het feit dat ouder wordende dames roze en paars zo mooi vinden terwijl dat absoluut niet staat. Paars maakt meteen ouwelijk en roze is voor jonge meisjes. Of toch niet? En zouden mannen de kleuren net zo zien als wij of niet en verklaart dat de verschillende voorkeuren? Net zoals je pas op oudere leeftijd wijn leert te waarderen omdat je smaak zich moet ontwikkelen, zo kan dat misschien ook met kleuren gaan. En misschien vind ik roze en paars niet staan, maar anderen juist wel, die jonger, of juist ouder zijn dan ik.
6. In balans blijven
Weet ik wat ik wil dan hoef ik het alleen nog maar te kopen en te hopen dat ik maatvast blijf. Of gewoon een jurk in drie maten kopen, eentje kleiner, eentje groter en eentje precies op maat. Nooit meer gezeur dat iets niet meer past. Heerlijk lijkt me dat. Maar ja dat neemt wel weer veel ruimte in.
7. Nooit meer vintage hakken proberen
Hoewel ik van jongs af aan gek was op de hoge vintage hakken, plateauzolen, en peeptoe pumps van mijn moeder, kan ik ze niet dragen en eigenlijk niemand. Ze zijn zooooo slecht voor je rug. En voor je voeten. Eigenlijk moet je ze alleen als decoratie hebben en zo snel mogelijk uittrekken. Moet er wel iemand zijn die je naar binnen draagt:).
8. Zoeken naar een vintage alternatief voor hakken
Dat zouden ballerina’s kunnen zijn, waren het dat die geen enkele steun bieden en ik ben opgevoed met het idee dat je voeten heilig zijn en dat je er goed voor moet zorgen, dus mij zal je nooit op kunststof schoentjes zien rondhuppelen. Dus blijf ik hopen op een modieus alternatief voor de Jezus sandalen, Crocs en Birkenstocks. Ik hoop dat iemand me tipt wanneer die schoenen tegen komt die én lekker zitten, én mooi staan én goed zijn voor je voeten.
Een vintage pagekapsel
Tja dat wil ik graag, zo als Purdy in de Wrekers uit de jaren 60, 70 met John Steed. Maar Purdy had een prachtige blanke huid droeg waarschijnlijk maatje 34 en haar stond zelfs een bolhoed, dus ik weet nog niet zeker of ik zo’n vintage kapel aan durf.
Een vintage vlinderbril
Tja ik moet aan de bril. Niet langer is een leesbril van de supermarkt afdoende, ook het beeldscherm wordt wazig, de TV krijg ik nooit scherp en bij de bakker weet ik niet of er nou wel of niet sesamzaadjes op het brood zitten. Kortom, ik ga een bril laten aanmeten. Ik hoop op zo’n vintage vlinderbrilletje maar ik denk dat het een gewone huis-tuin- en keukenbril wordt. Ik heb helaas geen brillen hoofd, ik kan geen brik opzetten of ik wordt gelijk aangezien voor de juffrouw van de klas of de bibliothecaresse. Nou ja alles beter dan voor de schoonmaakster of politieagent. Ik laat nog weten wat het geworden is.
